GobadShah | گُوبَد شاه

گوبَد شاه نام فرمانروایی اسطوره‌ای نامیرا است که در متون مذهبی زرتشتی دیده می شود. (برای نمونه‌ی کهن تری از این باور اساطیری پیوند پیشین گیوپات را ببینید) گوبدشاه بر اساس نوشته بُنْدَهِشْن فرزند آگریرا و پاشانگان است. گفته می شود که او بزرگ روحانی سرزمین های همسایه ایران، شاید «جایی در مسیر بین ترکستان» (سرزمین های شمال شرق ایران، ماوراءالنهر) و «چینستان» (چین) بوده است. او را نیمی گاو و نیمی انسان توصیف میکنند. او در ساحل دریاچه ای می‌نشیند و خدایان را پرستش می کند. او در دریاچه آب می‌ریزد و با این کار جانوران بی شمار مضر را از میان می برد. وی یکی از هفت فرمانروای جاودانه است که در زمان قیامت آن چه از بین رفته را احیا می کند. گفته می‌شود که او حافظ گاوِ هادایانش است که چربی او اکسیر جاودانگی را در آخرالزمان در دژی آهنین فراهم می کند.

نگارش: ممد نقاش باشی

Gubad Shah/GŌBADŠĀH, is the name of a immortal mythical ruler seen in old Iranian religious texts. According to the Bundahišn (Medieval Iranian Creation Text) GubadShah is the son of Agreerah and Pashangaan. It is said that he was the “Spiritual Master” of lands neighbouring Iran, perhaps somehwere between Turkistan(Lands north east of Iran, Transoxiana) and Chinestan(China). He is described as “ox from foot to waist and man from the waist up.” He sits constantly on the shore of a lake, worshipping the gods and pouring libations into the lake, so killing innumerable animals that are harmful or repulsive. He is said to be the keeper of Hadayānš, whom’s fat provides elixir of immortality at the end times.

Visual Description

Compare With

لاماسو/ شدو/ سدو

Related Creatures

References

منابع
ایرانیکا - Iranica/Gobadsah
بندهشن ۲۹/۵