Pinikir | پینیکیر | پنیکر | پینی‌گیر | الهه مادر

قدیمی‌ترین سند در مورد مذهب ایلام باستان، یک لوح گلی است که از حفاری‌های شوش متعلق به پادشاهی هیتا در سلسله ایلامی به دست آمده است. در این کتیبه گلی، نام سی‌و‌هفت خدای ایلامی آمده که در راس آن‌ها 《الهه مادر》 به نام پینکیر، پنیکر، یا پینی‌گیر است.
پینیکیر در شوش پیروان فراوانی داشت و حتی شواهدی نیز وجود دارد که پینیکیر به عنوان یک الهه جنگجو نیز در ایلام دیده می‌شد.
او در پانتئون‌های بسیاری از مناطق خاور نزدیک باستان، از آناتولی تا ایران دیده می‌شود. به همین دلیل، محققان امروزی از او به عنوان «خدای جهان‌وطنی» یاد می‌کنند.
ایلامی‌ها به مرور پینیکیر را خدای آسمان و دارای قدرت نفرین دانستند. پینیکیر دارای احترام و قدرت فراوان بوده و این احترام می‌تواند حاکی از فرهنگ مادرسالاری در ایلام باستان باشد.

نگارش: زینب هاشمی

A clay tablet obtained from excavations in Susa leads us to 37 Elamite gods. At the top of this list appears the name of Pinikir, or Pinkir or Pingir as the mother-goddess.
There are pieces of evidence that show Pinikir was known as an Elamite warrior goddess. She had many followers, especially in Susa.
While she is attested in Elamite documents infrequently, she achieved a degree of prominence in Hurrian religion. Due to her presence in pantheons in many parts of the ancient near east (from Anatolia to Iran), modern researchers refer to her as the 'cosmopolitan deity'.
The Elamites eventually considered Pinikir to be the god of the skies and to have the power of curses. This respect can indicate the culture of matriarchy in ancient Elam.

Translation: Zeinab Hashemi

Visual Description

Compare With

ایشتار

Related Creatures

References

منابع
فراز و فرود مکتب‌های فکری در ایران/ منیژه مشیری