Tabi / Tabi'a | تابع، تابعه

به عقیده اعراب قدیم، هر شاعر جنی دارد که به او شعر تلقین می‌کند. اگر این جن مذکر باشد به او « تابع» و اگر مونث باشد به او «تابعه» می‌گویند. این مطلب در شعر رودکی سمرقندی و جمال الدین عبدالرزاق اصفهانی نیز آمده است و به این معناست که در ایران نیز این باور شنیده شده بوده و نقل می‌شده است.

رودکی: ورچه دو صد تابعه فریشته داری / نیز پری باز و هرچه جنی و شیطان

جمال الدین عبدالرزاق اصفهانی: گویند که تابعه کند تلقین/ شاعر چو قصیده ای کند انشی ( انشا)
من بنده چو مدح تو براندیشم/ روح القدسم همی کند املی (املا)

دکتر محمد دبیرسیاقی در حاشیه این بیت رودکی نوشته است که در بین اقوام قدیم، این اعتقاد شایع بوده که ارواح نامرئی که به انسانی مهر و علاقه پیدا می‌کنند، در همه حال همراه او هستند و ظهور همه آثار بدیع هنری و ذوقی و اکتشافات و اختراعاتی که به دست بشر انجام می‌گیرد و همچین بعضی از الهامات، بر اثر تلقین و راهنمایی همین موجودات نامرئی است.

نگارش: زینب هاشمی

There had been a belief among Arab tribes in the distant past that every single poet has a Jin (genie) that assist and inspires them. This belief is also reflected in early Islamic Iranian/Persian literature. Dr. Mohammad Dabir Siaghi writes that this belief has been prominent among artists and poets in the past that, the inspiration strikes not due to their own abilities, but through an outside source. It was further believed that these invisible beings/Jins at times took a liking to a person and put ideas in their head. These inspiring spirit/Jins were called 'Taabe' if male and 'Taabe-e' if they were believed to be female spirits.

Translation: Mo.Rasoulipour

Visual Description

Compare With

همزاد/ آنیما و آنیموس/ میوز

Related Creatures

References

منابع
دانشنامه جهان اسلام
مقاله《تابعه》، جلال‌الدین همائی، مجله یغما
پیشاهنگان شعر فارسی، محمد دبیرسیاقی