Ghoghnous
Phoenix | κύκνος | kúknos | ققنوس
Illustration by Farima Keshavarz
ققنوس پرندهٔ مقدس افسانه‌ا‌ی است که در اساطیرایران، اساطیر یونان، اساطیرمصر، و اساطیرچین از آن نام برده شده است
در اساطیر ایران، قُقنوس یا قُقنُس، معرب کلمهٔ یونانی کوکنوس و به معنی قو، همتای کلمهٔ هند و اروپایی،چینی فونیکس است. گفته می‌شود که وی مرغی نادر و تنهاست و جفت و زایشی ندارد. اما هر هزار سال یک بار، بر توده‌ای بزرگ از هیزم بال می‌گشاید و آواز می‌خواند و چون از آواز خویش به وجد و اشتیاق آمد، به منقار خویش آتشی می‌افروزد و با سوختن در آتش تخمی از وی پدید می‌آید که بلافاصله آتش می‌گیرد و می‌سوزد و از خاکستر آن ققنوسی دیگر متولد می‌شود. ققنوس در اغلب فرهنگ ها نماد جاودانگی و عمر دگربار تلقی شده‌است. اما برخی فرهنگ‌ها ویژگی‌های دیگری هم به او نسبت داده‌اند. از جمله در مورد او گفته شده: اشک ققنوس زخم را درمان می‌کند، ققنوس صدای دل‌نشینی دارد، موسیقی از آوای او پدید آمده‌است.
ققنوس در اصل از ایران باستان به فرهنگ اروپا راه یافته‌است که با نام Phoenix آن را میشناسند. در این روایت ققنوس همتای قو در ادبیات اروپایی است که با آوازخوانی، زیست و زندگی خود را به پایان می‌برد. اساساً در ادبیات ایران نیز همچون ادبیات هندواروپایی، سوختن در رنج خویش و از خاکستر خود برآمدن و تولدی دیگر، راه به اسطورهٔ ققنوس دارند.
ققنوس در فرهنگ های مختلف نماد جاودانگی و عمر دوباره است. در ادبیات ایران، ققنوس را بسیار چشمگیر نمایش داده اند، منقار ققنوس را مانند یك نی، بلند و زیبا و خوش تراش و دارای صد حفره روی آن تصور کدره اند که هر کدام از این حفره ها دارای صدای خاصی است که هر کدام، رازی را برای ما آشكار می سازد. و در حقیقت ققنوس را پرنده ای خلاق و غیرقابل پیش‌بینی توصیف نموده است.
The Ghoughnous (phoenix) is the sacred bird of the myth of Iranian, Greek, Egyptian, and Chinese mythology.
In Persian mythology, Ghoghnous is derived from the Greek word koknos κύνος / kúknos, meaning swan, the Indo-European equivalent of the Chinese phoenix.
It is said that he is a rare and lonely bird with no mates or offspring. But once every thousand years, it flies on a large pile of firewood, singing. When its song brings joy to Ghoughnous, it kindles a fire on its beak, burning itself in that fire where from it an egg emerges. After the egg burns, from its ashes another phoenix is born.
Phoenix is considered a symbol of immortality and longevity in most cultures. But a symbol of immortality and rebirth in some other cultures. In Iranian literature, the phoenix is depicted very impressively, the beak of the phoenix is thought to be like a reed, long, beautiful, and clustered, and has a hundred holes on it, each of which has a special mysterious sound.
Visual Description
برآیندی از قرقاول، مرغ چینی و آمیزهٔ آن با دیگر مرغان اسطوره ای