Hvar Khshaita هور خشیته
Huvar Khshaeta | هُوَر خْشَیتَه
Illustration by Mo.Rasoulipour
هور خشیته در آیین کهن ایرانی، نام ایزد خورشید به شمار می آمد. واژه‌ی هور خشیته در زبان پارسی میانه به خوَرشید و سپس در زبان فارسی نو به خورشید تبدیل شده است.
در یشت ششم در اوستا، بطور کوتاه، وصف این ایزد با اسبان تیز رو و ستایش خورشید آمده است.
در آیین کهن ایرانی، روز یازدهم هر ماه به نام این ایزد ستایش می‌شده است.
نگارش: ممد نقاش باشی
Hvare-khshaeta is the Avestan language name of the Zoroastrian Divinity of the "Radiant Sun."
The word ‘hvar’ derives from Indo-Iranian *súHar "sun", from which the Vedic Sanskrit name of deity Surya in Hindu culture is also drived from. In Middle Persian, Hvare-khshaeta, changed to Khwarshēd, wich today is know as Khorshīd meaning the Sun.
The Sixth Yasht of Zoroastrian Avesta is in praise of this Hvare-khshaeta. Ancient Iranians celebrated the 11th day of each month in honor of this deity.
Visual Description
وصف این ایزد در اوستا با اسبان تیزرو آمده اما به جزییات بصری نپرداخته است، اما سوریا ایزدی در آیین کهن هندی که از نظر واژگانی با هور مطابقت داشته در آیین هندویزم و بودیزم با ارابه‌ی هفت اسب تصور می‌شد. به همین دلیل در اینجا اینگونه نگارش شده است.
Compare With
سوریا، ایزد هندی/ ایزد شمش در میان‌رودان و نزد اقوام سامی
Related Creatures
References
منابع
ایرانیکا، اوستا-یشت ششم، بریتانیکا
