Oujubunuq اوجوبونوق
Oujubunuq | اوجوبونوق | اوجی بونیخ | اوجا بویون | اوجی بلوخ | اوجی بانالوق | اوجوبونوخ | گوزوبونوق
Illustration by Erfan Aghvami
در روایتی میان مردم زنجان موجودی به نام اوجوبونوق وجود دارد که به شکل یک انسان بسیار گنده و قد بلند تصور می‌شده. (با اوج و یا عوج بن عُنُق اشتباه نشود) او به قدری بزرگ جثه بوده که لباسی به تنش پیدا نمی‌شده و همیشه لخت یا نیمه لخت بوده. کار او غارت روستاها و چپاول اموال و محصولات روستاییان بوده. نقل است که اهالی یک روستا تصمیم میگیرند که با کمک و همیاری یکدیگر لباسی برای اون تهیه و تدارک ببینند. اهالی با تمامی پارچه های روستا لباسی برای او تهیه و به او هدیه میدهند که فقط تا زانویش می‌رسیده. به خاطر این مهرورزی روستاییان، اوجوبونوق خود را شرمنده و مدیون اهالی روستا می بیند و تصمیم میگیرد که دیگر دست از غارت آن روستا بردارد. بعد از آن اتفاق هیچ روستایی توسط این موجود غارت نشد.
نگارش: زینب هاشمی
Oujubunugh is the name of a giant in Zanjani folk tales (Central Iran). It is said that Oujubinugh was so big that could not find clothing to cover himself fully. He would roam about in the countryside, pillaging and stealing from villages. People of one certain village gathered to find a solution to the danger that he posed. They thought that if they give the giant a gift, he’d leave them alone. So they gathered all the clothes in the village and sew him a robe and gifted it to him. Although the robe barely reached Oujubinugh’s knees, he was very pleased with such a gift and swore to them that he would not cause damage to their village anymore. So he did.
